Wykładowczynie i wykładowcy Szkoły Ekopoetyki
Ewa Bińczyk – Dr hab., prof. UMK w Instytucie Filozofii UMK w Toruniu. Zajmuje się współczesną filozofią nauki i techniki, studiami nad nauką i technologią, socjologią wiedzy naukowej i kontrowersjami w nauce. Jest autorką książek: Socjologia wiedzy w Biblii (Nomos 2003), Obraz, który nas zniewala (Universitas 2007), Technonauka w społeczeństwie ryzyka (UMK 2012), a także Epoka człowieka. Retoryka i marazm antropocenu (PWN 2018). Ostatnia książka stała się bestsellerem, w 2019 roku była nominowana do Nagrody im. Długosza, a także wskazana jako jedna z ,,20 książek do czytania w XXI wieku” (Lista Międzynarodowego Czytania akcji ,,Polityki” i Teatru Studio, wrzesień 2019). Współautorka pracy Modeling Technoscience and Nanotechnology Assessment (Peter Lang 2014), współredaktorka wyboru tekstów Studia nad nauką oraz technologią (UMK 2014) oraz Horyzontów konstruktywizmu. Inspiracje, perspektywy, przyszłość (UMK 2015). Stypendystka Fundacji na rzecz Nauki Polskiej (2005), Fundacji Fulbrighta (2006-2007), laureatka stypendium tygodnika ,,Polityka” ,,Zostańcie z nami” (2010). W semestrze zimowym roku 2016 visiting scholar na Uniwersytecie Harvarda (Department of History of Science).
Gerardo Beltrán – poeta meksykański, wykładowca w Instytucie Studiów Iberyjskich i Iberoamerykańskich Uniwersytetu Warszawskiego, tłumacz poezji polskiej na język hiszpański, przekłada także z litewskiego, angielskiego i jidysz. Autor, wraz z Julią Fiedorczuk, trójjęzycznej książki Ekopoetyka/Ecopoética/Ecopoeticso związkach między poezją i ekologią.
Magdalena Budziszewska – psycholog, psychoterapeutka, pracowniczka Wydziału Psychologii UW. Przewodnicząca zespołu doradczego ds. kryzysu klimatyczno-ekologicznego powołanego przez Rektora Uniwersytetu Warszawskiego. Ponadto naukowo zajmuje się rodzinami, tożsamością społeczną, pamięcią własnej i rodzinnej przeszłości, rozumieniem nierówności społecznych, uprzedzeniami i dyskryminacją.
Grzegorz Czemiel – adiunkt w Zakładzie Anglistyki i Amerykanistyki na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. W obszarze jego zainteresowań badawczych leżą: współczesna poezja i literatura New Weird, przekładoznawstwo oraz teoria literatury i filozofia, zwłaszcza ekopoetyka i realizm spekulatywny. Od kilku lat rozwija koncepcję „spekulatywnych kartografii”, w ramach której poezję, sztukę i muzykę można pojmować jako część „geofilozofii” zorientowanej na tworzenie nowych map kognitywnych i bardziej ekologicznych sposobów obcowania ze światem. Ponadto przekłada teksty krytycznoliterackie i naukowe.
Michał Czepkiewicz – geograf, absolwent Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Zajmuje się zależnościami między urbanistyką, transportem, stylami życia, dobrostanem i wpływem człowieka na zmiany klimatu. Prowadzi badania na Uniwersytecie Islandzkim w Reykjaviku dotyczące emisji gazów cieplarnianych i scenariuszy dekarbonizacji systemów transportowych. Współpracuje z uczelniami w Stanach Zjednoczonych, Finlandii i Norwegii. Rozwija zastosowanie systemów informacji geograficznej (GIS) i narzędzi internetowych do wspierania partycypacji społecznej w podejmowaniu decyzji dotyczących przestrzeni. Doświadczenia te wykorzystuje we współpracy z miastami i gminami w Polsce. Interesuje się ideą degrowth, demokracją miejską i procesami zmian społecznych. Zaangażowany w działalność społeczną i polityczną na poznańskich Jeżycach oraz ruch na rzecz łagodzenia zmian klimatu. Wraz z grupą podobnych sobie planetarian i planetarianek organizuje w Poznaniu Czytanki klimatyczne.
Julia Fiedorczuk – pisarka, poetka, tłumaczka, adiunkt w Instytucie Anglistyki na Uniwersytecie Warszawskim. Debiutowała w roku 2000 tomem poetyckim Listopad nad Narwią, za który otrzymała nagrodę Polskiego Towarzystwa Wydawców Książek. Autorka kilku zbiorów wierszy, opowiadań i dłuższych utworów prozatorskich, w tym nominowanej do nagrody Nike powieści Nieważkość(2015). Laureatka nagrody im. Wisławy Szymborskiej za tom Psalmy(2018) i austriackiej nagrody Huberta Burdy (2005). W 2015 roku Fiedorczuk wydała książkę Cyborg w ogrodzie. Wprowadzenie do ekokrytyki,rok później uzyskała habilitację na podstawie cyklu zatytułowanego: Ekopoetyka a konwencje poezji amerykańskiej XX wieku. Razem z Gerardo Beltránem prowadzi portal www.ekopoetyka.org. Jej utwory zostały przełożone na ponad 20 języków, w tym walijski, japoński i islandzki. Mieszka w Warszawie i Serocku, gdzie Bug łączy się z Narwią. W marcu nakładem Wydawnictwa Literackiego ukaże się jej nowa powieść pt. Pod Słońcem.
Jerzy Jarniewicz – poeta, tłumacz, krytyk, wykładowca akademicki. Zadebiutował w 1984 r tomem Korytarze. Autor kilkudziesięciu książek, a także wielu artykułów, szkiców i recenzji w pismach krajowych i zagranicznych. Od 1994 r. redaktor „Literatury na Świecie”. Współpracuje z „Gazetą Wyborczą”, „Tygodnikiem Powszechnym” i „Tyglem Kultury”. Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi oraz Brązowym Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis (2006), nominowany do Nagrody Literackiej Nike za książkę krytycznoliteracką Znaki firmowe. Szkice o współczesnej prozie amerykańskiej i kanadyjskiej(2008). Za tom poezji Puste Noce(2017) otrzymał nagrodę Silesius w kategorii książka roku.
Wiktor Kotowski – profesor, ekolog, adiunkt na Wydziale Biologii Uniwersytetu Warszawskiego. Od pracy magisterskiej, przez doktorat po habilitację zajmował się badawczo torfowiskami niskimi. Stosując szeroko pojęty warsztat ekologii roślin stara się zrozumieć przyczyny i skutki degradacji tych ekosystemów oraz znaleźć najskuteczniejsze metody ich ochrony i restytucji przyrodniczej. Członek zarządu Wetlands International – European Association
Michał Książek – pochodzi z Oraczewa koło Sieradza. Ornitolog i kulturoznawca, a także przewodnik syberyjski. Kilka lat spędził w Jakucji. Najwięcej publikował w „Polityce”, ale też w „Lesie Polskim” czy w „Twórczości”. Laureat m. in. Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej „Silesius” w kategorii debiut roku za tomik Nauka o ptakachoraz Nagrody Literackiej Gdynia w kategorii esej za reportażDroga 816.
Małgorzata Lebda – dorastała w beskidzkiej wsi Żeleźnikowej Wielkiej. Doktor nauk humanistycznych (specjalność teoria literatury i sztuk audiowizualnych), nauczycielka akademicka. Autorka pięciu książek poetyckich, najnowsza Sny uckermärkerówzostała nominowana w 2019 roku do Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej Silesius w kategorii Książka Roku oraz otrzymała Nagrodę Literacką Gdynia w kategorii poezja. Ultramaratonka.
Diana Lelonek – absolwentka Wydziału Komunikacji Multimedialnej Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu. Jej twórczość oparta jest na fotografii połączonej z innymi mediami. Lelonek wygrała kilka międzynarodowych konkursów, między innymi: Show Off podczas Festiwalu Miesiąc Fotografii w Krakowie i ReGeneration 3 w Musée de l’Elysée w Szwajcarii. Jej prace znajdują się m.in. w zbiorach Muzeum Fotografii w Lozannie, Centrum Sztuki Współczesnej w Warszawie. Laureatka Paszportu Polityki w kategorii sztuki wizualne (2019).
Zuzanna Ładyga – filozofka i literaturoznawczyni, stypendystka Fulbrighta i vice-prezeska Europejskiego Towarzystwa Studiów Amerykańskich. W zakres jej zainteresowań naukowych wchodzą współczesna filozofia kontynentalna i amerykańska, post-marksistowskie i psychoanalityczne teorie literatury i kultury, historia emocji i relacje emocjonalności i technologii. Ostatnia jej książka Praca lenistwa w literaturze amerykańskiej, została oceniona przez krytyków jako zmieniająca podejście do rozumienia lenistwa w kulturze zachodu.
Stanisław Łubieński – ukrainista i kulturoznawca. Publikował między innymi w „Lampie”, „Nowych Książkach” i „Dwutygodniku”. Autor reportażu historycznego Pirat stepowyprzetłumaczonego na chorwacki i ukraiński. Stypendysta Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Za książkę Dwanaście srok za ogonotrzymał Nagrodę Nike Czytelników 2017, a także nominacje do Paszportu Polityki 2016 oraz Nagrody Literackiej Gdynia 2017. Prowadzi blog Dzika Ochota. Mieszka w Warszawie.
Cecylia Malik – malarka, performerka, kuratorka, edukatorka i aktywistka. Jest autorką wielu wystaw i projektów artystycznych. Do najważniejszych z nich zaliczyć można: Ikonostas Miasto, Koncert u Pana Żula(Galeria Zderzak Kraków), 365 Drzewi 6 Rzek. Wspólnie z Justynką Koeke zrealizowała projekty: Ulica Smoleńsk 22/8 i Modraszek Kolektyw (akcja w obronie krakowskiego parku krajobrazowego Zakrzówek, która zjednoczyła wiele krakowskich środowisk, zyskała medialny rozgłos i znacząco wpłynęła na decyzje miasta w sprawie ochrony terenów zielonych). Za realizację projektu 365 Drzewo otrzymała tytuł Kulturystki roku 2010, przyznawany przez Radiowy Dom Kultury Programu 3 Polskiego Radia. Jest laureatką nagrody publiczności Kulturalne Odloty 2010 przyznawanej przez krakowską „Gazetę Wyborczą” – w kategorii artysta roku. Brała udział w Biennale fotografii w Poznaniu oraz w 11 Biennale Sztuki Współczesnej Dialogues w Petersburgu. Stypendystka Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2012).
Wojciech Orliński – absolwent Wydziału Chemii Uniwersytetu Warszawskiego, od 1997 roku związany z „Gazetą Wyborczą”. Stypendysta Instytutu Wiedzy o Człowieku w Wiedniu (2005). Od 2014 roku wykładowca na wydziale dziennikarstwa i nowych mediów Collegium Civitas, wcześniej w Szkole Wyższej Psychologii Społecznej. Autor wielu książek, w tym powieści science fiction Polska nie istnieje. Debiutował leksykonem lemologicznym Co to są sepulki – wszystko o Lemie. Prowadzi bloga Ekskursje w dyskursie(wo.blox.pl) i audycję Piąteczekw radiu TOK FM.
Adam Robiński – dziennikarz, debiutował w „Życiu Warszawy”, związany m.in. z „Rzeczpospolitą” i „National Geographic Polska”, stały współpracownik „Tygodnika Powszechnego”. Finalista Nagrody im. Barbary N. Łopieńskiej za najlepszy wywiad prasowy. Jego książka Hajstryzdobyła tytuł Podróżniczej Książki Roku w konkursie Travelery 2018 oraz Nagrodę Magellana 2018. Była także nominowana do Nagrody Literackiej m.st. Warszawy, Nagrody Literackiej im. Witolda Gombrowicza oraz Nagrody Conrada. Jego druga książka Kiczery. Podróż przez Bieszczadyotrzymała nominację do nagrody Odkrycie Empiku 2019 w kategorii Literatura.
Maciej Rosiński – adiunkt w Instytucie Anglistyki Uniwersytetu Warszawskiego. Analizuje dyskurs naukowy i edukacyjny, przede wszystkim pod kątem użycia figuratywnego języka, obrazów i gestów. Autor monografii Metaphor activation in multimodal discourse. Case studies on the emergence of geometrical concepts (2019) i laureat nagrody Polskiego Towarzystwa Językoznawstwa Kognitywnego za najlepszą rozprawę doktorską obronioną w 2018 roku.
Filip Springer – pisarz i fotograf. Autor wielu cykli reporterskich oraz książek, m.in. Miedzianka. Historia znikania, Wanna z kolumnadą, 13 pięter,Miasto Archipelag, Źle urodzone, Dwunaste: Nie myśl, że uciekniesz. Stypendysta Narodowego Centrum Kultury, Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Fundacji „Herodot” im. Ryszarda Kapuścińskiego i Miasta Stołecznego Warszawy. Nominowany do najważniejszych nagród literackich w Polsce. Jego książki tłumaczone są na chiński, angielski, niemiecki, czeski, rosyjski i węgierski. Współpracuje z Instytutem Reportażu w Warszawie, współtwórca festiwalu literackiego MiedziankaFest.
Tomasz Stawiszyński – absolwent Instytutu Filozofii UW, eseista, publicysta. W latach 2006-2010 prowadził w TVP Kultura „Studio Alternatywne” i współprowadził „Czytelnię”. Był m.in. redaktorem działu kultura w Dzienniku oraz szefem działu krajowego i działu publicystyki w Newsweeku. W Polskim Radiu RDC prowadził autorską audycję „Niedziela Filozofów, czyli potyczki z życiem” (2013-2016). Artykuły, wywiady i opowiadania publikował w wielu pismach i gazetach. Autor książki Potyczki z Freudem. Mity, pokusy i pułapki psychoterapii(2013). Od marca 2016 roku związany z Radiem TOK FM, gdzie prowadzi m.in. „Godzinę filozofów”, „Kwadrans filozofa” oraz – wraz z Cvetą Dimitrovą – podcast filozoficzno-
Zuzanna Warso – adwokatka, niezależna ekspertka Komisji Europejskiej do spraw etyki badań naukowych. Od 2011 r. współpracuje z Helsińską Fundacją Praw Człowieka, a od 2019 z brytyjską firmą Trilateral Research. Bierze udział w projektach badawczych dotyczących nowych technologii i postępu naukowego oraz ich wpływu na prawa człowieka, ze szczególnym uwzględnieniem praw kobiet oraz prawa do zdrowego środowiska. Jest członkinią Zespołu ds. Kobiet przy Naczelnej Radzie Adwokackiej. Od kilku lat coraz więcej uwagi poświęca ekokrytycznej analizie prawa, czyli takiej lekturze tekstów prawnych, która przygląda się relacji pomiędzy ludźmi a poza-ludzką naturą. Celem tego przedsięwzięcia jest badanie w jaki sposób teksty prawne kreują tę relację oraz próba odtworzenia opowiadanej w nich historii na temat przyrody.
Urszula Zajączkowska – poetka, botaniczka, artystka wizualna i muzyk, adiunkt w Samodzielnym Zakładzie Botaniki Leśnej SGGW w Warszawie. Studiuje wzrost, anatomię i ruchy roślin. Bada ich aerodynamikę oraz biomechanikę. Jej debiutancki tomik poezji Atomy(2014) był nominowany do Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej Silesius w 2015 roku. W tym samym roku, wraz z grupą artystów stworzyła projekt artystyczny Cambium Killers, który jest wyrazem sprzeciwu wobec punktowego systemu oceny w nauce. W 2016 roku stworzyła film Metamorphosis of Plants, powstały z inspiracji dziełem J.W. Goethego pod tym samym tytułem. W 2017 roku została finalistką FameLab, konkursu popularyzatorskiego dla naukowców, organizowanego przez Centrum Nauki Kopernik i British Council. Na początku 2017 roku ukazał się tom minimum, nagrodzony Nagrodą Kościelskich, za który została również nominowana do Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej Silesius w kategorii książka roku oraz do Orfeusza – Nagrody Poetyckiej im. K.I. Gałczyńskiego. W 2019 roku ukazała się jej książka Patyki, badylenominowana do Paszportu Polityki w kategorii Literatura.
Rafał Żak – zajmuje się rozwojem ludzi i organizacji. Robi to w kilku rolach: trenera, mówcy i autora książek. W roli trenera lubi pracę z grupami wysokiego potencjału, czyli osobami, które swoimi codziennymi działaniami przyczyniają się do rozwoju czegoś większego niż oni sami. W roli mówcy stara się łączyć atrakcyjność przekazu z zawartością merytoryczną, której niewiele można zarzucić. W roli autora publikuje książki poświęcone rozwojowi kompetencji. Niektóre z nich (dwie) wygrały konkursy (niszowe), a jedna („Cisza”) w ogóle nie jest o rozwoju kompetencji. Twierdzi, że w tym co robi zauważa różnicę pomiędzy rozwojem, który ma sens, a takim, który jest celem samym w sobie. Tropi mity, piętnuje zbytnie uproszczenia, promuje rozwój oparty na dowodach.
Szkołę Ekopoetyki wspierają:
